Covid-19 και Επιπτώσεις στο Περιβάλλον

Covid-19 και Περιβάλλον: Σε τι βαθμό μπορεί το ίδιο να επηρεαστεί από τον νέο κορονοΐό;

Η ταχεία εμφάνιση του νέου κορονοϊού, γνωστού ως COVID-19, μεταξύ των χωρών του κόσμου δεν αποτελεί μόνο μια τεράστια πρόκληση για τη δημόσια υγεία, αλλά και για το περιβάλλον, καθώς μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα αρνητικές συνέπειες.

Ο κορονοϊός ανήκει σε μια μεγάλη οικογένεια ιών. Μερικοί προκαλούν ασθένεια στους ανθρώπους και άλλοι μολύνουν μόνο τα ζώα. Πολύ σπάνια έχει μολυνθεί και έχει εξαπλωθεί ζωικός κορονοϊός μεταξύ των ανθρώπων. Αυτό υποπτεύονται οι επιστήμονες ότι συνέβη με τον ιό αυτόν που προκάλεσε την έξαρση του σημερινού σοβαρού κορονοϊού 2, ως οξικού αναπνευστικού συνδρόμου, γνωστού ως SARS-CoV-2. Αυτός είναι ο ιός που προκαλεί τη νόσο του κορονοϊού 2019, COVID-19, σύμφωνα με την ιστοσελίδα του Conversation.

Σε όλο τον κόσμο, περισσότεροι από 93.000 άνθρωποι έχουν μολυνθεί και τουλάχιστον 3.100 έχουν πεθάνει, κυρίως στην Κίνα – από όπου ο κορονοϊός ξεκίνησε να εξαπλώνεται – στα τέλη Δεκεμβρίου. Ωστόσο, ο ιός φαίνεται να εξαπλώνεται πολύ πιο ραγδαία εκτός της ασιατικής χώρας, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO). Η παγκόσμια εξάπλωση αυτού του νέου τύπου ιού πυροδότησε με τη σειρά του, όπως ήταν αναμενόμενο, ζήτηση για μάσκες προσώπου, γάντια μιας χρήσης και αντισηπτικά.

Αν λάβει κανείς προσεκτικά όλα τα παραπάνω υπόψη του, ενδεχομένως να σκεφτεί ότι αυτές οι ενέργειες μπορεί να έχουν αρνητικό αντίκτυπο στο περιβάλλον. Πιο συγκεκριμένα, ο φόβος για την εξαφάνιση αυτών των υλικών οδήγησε τους ανθρώπους να σπεύσουν στα φαρμακεία για να προμηθευτούν, είτε απλή χειρουργική μάσκα προσώπου για να προστατευθούν, είτε γάντια μιας χρήσης, καθώς επίσης και μεγάλες ποσότητες αντισηπτικών. Ακόμα, πολλές κατασκευαστικές εταιρείες, με τη σειρά τους, παράγουν περισσότερο εξοπλισμό προσωπικής προστασίας, παρά τις οδηγίες των επιδημιολόγων, οι οποίοι τονίζουν ότι αυτά τα είδη είναι απαραίτητα για το ιατρικό και παραϊατρικό προσωπικό σε μεγαλύτερο βαθμό. 

Παρ’ όλα αυτά, οι άνθρωποι δεν έχουν καταφέρει ακόμα να ελέγξουν τον πανικό και εξακολουθούν να αγοράζουν μάσκες προσώπου και άλλον εξοπλισμό για να προστατευθούν από τον εξαπλωμένο, με γρήγορους ρυθμούς, κορονοϊό. Πολλοί βέβαια πετούν με αμέλεια τις χρησιμοποιημένες μάσκες προσώπου και τα γάντια τους στους δρόμους. Αυτό σημαίνει, φυσικά, ότι όλο και περισσότερα απόβλητα καταλήγουν στους χώρους υγειονομικής ταφής, παρά την περιβαλλοντική απειλή που μπορούν να προκαλέσουν αυτά τα είδη επικίνδυνων αποβλήτων τόσο για το περιβάλλον, όσο και για τους ανθρώπους.

Τα αντισηπτικά αποτελούν τη δεύτερη επιλογή για τους ανθρώπους, με στόχο να αποτρέψουν την εξάπλωση του ιού και αυτές τις μέρες πολλοί καταναλωτές σπεύδουν να προμηθευτούν αυτά τα αντικείμενα από καταστήματα και εμπορικά κέντρα. Ωστόσο, τα αντισηπτικά με ορισμένες ενώσεις μπορεί να είναι επιβλαβή για την υγεία του ανθρώπου, παρόλο που προορίζονται για προστασία από τον ιό. Η υπερβολική κατανάλωση αντισηπτικών αποτελεί παράγοντα κινδύνου για το περιβάλλον, το νερό και το έδαφος. «Τα απόβλητα από αυτές τις ουσίες εισέρχονται στον κύκλο ζωής μας και μπορούν να προκαλέσουν κίνδυνο για την υγεία,» δήλωσε ο Μιχαμάτ Χάλεκι, επικεφαλής του τμήματος περιβάλλοντος του Bojnourd. «Δεν υπάρχει αμφιβολία φυσικά, ότι το περιβάλλον επηρεάζεται από την υπερβολική χρήση αντισηπτικών, οπότε οι άνθρωποι πρέπει να προσέχουν να μην βλάψουν τη φύση όταν φροντίζουν την υγεία τους,», ακόμη πρόσθεσε. Μέχρι πρόσφατα, θεωρούνταν ευρέως γνωστό ότι τα αντισηπτικά δεν προκαλούν καμία βλάβη και δεν επηρεάζουν την ανθρώπινη υγεία ή το περιβάλλον. Παρ’ όλα αυτά, μελέτες και δοκιμές έχουν δείξει ότι υπάρχουν ορισμένοι κίνδυνοι για το περιβάλλον που μπορεί να προκληθούν από την υπερβολική χρήση αντισηπτικών οικιακής χρήσης.

Εκτός από την εκτεταμένη αγορά και χρήση αντισηπτικών, δε θα μπορούσε να παραληφθεί και η αύξηση της κατανάλωσης νερού που έχει παρατηρηθεί ευρέως (γύρω στο 40%!). Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η δήλωση της εταιρείας Water and Wastewater της πόλης Κεμάν στο Ιράν ανακοίνωσε ότι με το ξέσπασμα του κορονοϊού η κατανάλωση νερού αυξήθηκε κατά 40%.

Φυσικά, σε αυτή την κατάσταση, ο πανικός δεν είναι τρόπος επιβίωσης, δεδομένων των πιέσεων της κλιματικής αλλαγής, εάν η κατάσταση συνεχιστεί, οι περιβαλλοντικές ζημίες θα είναι δύσκολο να αποφευχθούν και μπορεί να υπάρξει μια κρίση μετά τον κορονοϊό παγκοσμίως. Οι κυβερνήσεις πρέπει να είναι πιο προσεκτικές όσον αφορά τη διάθεση των αποβλήτων και να καθορίσουν αυστηρούς κανόνες σχετικά με τον απορριπτόμενο ιατρικό εξοπλισμό στις αστικές περιοχές. Οι άνθρωποι πρέπει επίσης να είναι πιο προσεκτικοί σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, να μην τους καθορίζει ο φόβος, αλλά να δρουν πιο λογικά.

Βέβαια, παρά την όλη δύνη στην οποία βρίσκεται ο κόσμος από την εξάπλωση του ιού, φαίνεται πως έχει παρατηρηθεί δραματική πτώση των επιπέδων ρύπανσης της Κίνας «εν μέρει σχετιζόμενη» με τον κορονοϊό. Ειδικότερα, οι δορυφορικές εικόνες της NASA δείχνουν μια μείωση, καθώς η βιομηχανική δραστηριότητα έχει επιβραδυνθεί, στην προσπάθεια περιορισμού του κορονοϊού.

Οι επιστήμονες της NASA δήλωσαν ότι η μείωση των επιπέδων διοξειδίου του αζώτου, το επιβλαβές αυτό αέριο που εκπέμπεται από μηχανοκίνητα οχήματα, εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής και βιομηχανικές εγκαταστάσεις, πρωτοεμφανίστηκε κοντά στην πόλη Wuhan – την πηγή της επιδημίας – αλλά στη συνέχεια εξαπλώθηκε σε ολόκληρη τη χώρα.

Εικόνα: Τιμές διοξειδίου του αζώτου σε ολόκληρη την Κίνα από τις 1-20 Ιανουαρίου 2020, πριν από την καραντίνα και από τις 10 έως τις 25 Φεβρουαρίου 2020, κατά τη διάρκεια της καραντίνας.

Οι κατασκευαστές της Κίνας σταμάτησαν να εργάζονται σε μια προσπάθεια να περιοριστεί ο κορονοϊός. «Αυτή είναι η πρώτη φορά που έχω δει μια τόσο δραματική πτώση σε μια τέτοια ευρεία περιοχή για ένα συγκεκριμένο γεγονός», δήλωσε ο Φέι Λιού, ερευνητής της ποιότητας του αέρα της NASA.

Ακόμα, μέσα από την ακύρωση χιλιάδων αεροπορικών μετακινήσεων σε ραγδαίο ρυθμό παγκοσμίως, οι αεροπορικές εταιρείες αγωνίζονται να αντιμετωπίσουν την πτώση της ζήτησης που προκλήθηκε από την επιδημία του κοροναϊού. Ειδικότερα, η Ryanair δήλωσε πως θα σταματήσει τις υπηρεσίες από και προς την Ιταλία από τις 14 Μαρτίου έως τις 8 Απριλίου, ενώ η EasyJet ακύρωσε όλες τις πτήσεις της προς και από την Ιταλία μεταξύ 10 Μαρτίου και 3 Απριλίου.

Επιπρόσθετα, αξίζει να αναφερθεί πως αν και η κρίση με τον κορονοΐό μπορεί να οδηγήσει στην μείωση των παγκόσμιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα φέτος κατ’ αυτόν τον τρόπο, η επιδημία παραμένει ως απειλή για τη μακροπρόθεσμη δράση για το κλίμα, υπονομεύοντας τις επενδύσεις στην καθαρή ενέργεια, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Ενέργειας. Ο Φατίχ Μπιρόλ, εκτελεστικός διευθυντής του Διεθνή Οργανισμού Ενέργειας, προειδοποίησε ότι η επιδημία θα μπορούσε να προκαλέσει επιβράδυνση στη μετάβαση της καθαρής ενέργειας στον κόσμο, εκτός εάν οι κυβερνήσεις χρησιμοποιήσουν πράσινες επενδύσεις για να βοηθήσουν στη στήριξη της οικονομικής ανάπτυξης.

Ο ιός φαίνεται λοιπόν, πως έχει προκαλέσει ανησυχία για μια παγκόσμια οικονομική ύφεση και έχει ενισχύσει την πτώση των τιμών πετρελαίου τα τελευταία 30 χρόνια. Η οικονομική επιβάρυνση είναι πιθανό να υποβαθμίσει πολλά έργα υποδομής, συμπεριλαμβανομένων πιθανών επενδύσεων στην καθαρή ενέργεια που απαιτούνται για την αποτροπή μιας κλιματολογικής καταστροφής μέχρι το τέλος της δεκαετίας. Το επόμενο έτος θα μπορούσε να σηματοδοτήσει την πρώτη φορά που η παγκόσμια ανάπτυξη της ηλιακής ενέργειας μειώνεται σημαντικά σε σχέση με τη δεκαετία του ’80, σύμφωνα με έκθεση της Bloomberg New Energy Finance. Σύμφωνα με αναλυτές οι προβλέψεις για νέα έργα ηλιακής ενέργειας έχουν μειωθεί κατά 8%. «Δεν πρέπει να επιτρέψουμε τη σημερινή κρίση να υπονομεύσει τη μετάβαση στην καθαρή ενέργεια», δήλωσε ο Birol. Ο ίδιος προέτρεψε τις παγκόσμιες κυβερνήσεις να επενδύσουν σε μέτρα ενεργειακής απόδοσης, τα οποία ενδέχεται να μην προσφέρουν καλές βραχυπρόθεσμες αποδόσεις, αλλά θα αποδειχθούν επικερδείς επενδύσεις μακροπρόθεσμα.

Πηγές: moderndiplomacy.eu, theguardian.com

Η Διαχείριση των Αποβλήτων στην Ελλάδα

Η διαχείριση των αποβλήτων έχει αναγνωριστεί ως ένα από τα πιο πιεστικά προβλήματα στην Ελλάδα, που πάσχουν από χαμηλό επίπεδο οργάνωσης και βασιζόμενη κυρίως σε ημι-ελεγχόμενους χώρους υγειονομικής ταφής μέχρι και το τέλος του προηγούμενου αιώνα. Παρ’ όλα αυτά, τις τελευταίες δύο δεκαετίες, η διαχείριση στερεών αποβλήτων στην Ελλάδα έχει αναβαθμιστεί.

Αν και εξακολουθεί να θεωρείται γενικά σημαντικό πρόβλημα, έχει σημειωθεί πρόοδος και παρατηρείται όλο και περισσότερο η διαχείριση στερεών αποβλήτων στην Ελλάδα να είναι καλά δομημένη, οργανωμένη και περιβαλλοντικά υπεύθυνη δραστηριότητα με συγκεκριμένους στόχους, κυρίως σε αστικές περιοχές (EIB, 2010).

Η διαχείριση των απορριμμάτων συσκευασίας υπάγεται στην Ελληνική Εταιρεία Ανακύκλωσης ως αποτέλεσμα του νόμου 2939/2001, ο οποίος υποχρεώνει τους οικονομικούς φορείς (παραγωγούς, εισαγωγείς) να οργανώνουν ή να συμμετέχουν σε συλλογικά (ή μεμονωμένα) συστήματα εναλλακτικής διαχείρισης αποβλήτων (δηλ. συστήματα επιστροφής, συλλογής, μεταφοράς και ανάκτησης) προκειμένου να επιτευχθούν συγκεκριμένοι ποσοτικοί στόχοι. Ιδρύθηκε τον Δεκέμβριο του 2001 από βιομηχανικές και εμπορικές επιχειρήσεις, οι οποίες είτε προμηθεύουν συσκευασμένα προϊόντα στην ελληνική αγορά είτε κατασκευάζουν διαφορετικά είδη συσκευασίας, καθώς και τη συνομοσπονδία ελληνικών δήμων (HERRCO, 2012).

Ο Εθνικός Οργανισμός Εναλλακτικής Διαχείρισης Συσκευασιών και άλλων Προϊόντων είναι υπεύθυνος για την παρακολούθηση της διαχείρισης συγκεκριμένων ροών αποβλήτων σύμφωνα με τον Νόμο 2939/2001.
Λόγω οργανωτικών και νομικών συνεπειών, ο Εθνικός Οργανισμός Εναλλακτικής Διαχείρισης Συσκευασιών και άλλων Προϊόντων απέτυχε συστηματικά να εκπληρώσει το ρόλο του και μόνο το 2010 με τον Ν. 3854/2010 (τροποποίηση 2839/2001) ο οργανισμός τέθηκε σε λειτουργία. Εν τω μεταξύ, ο νόμος 3854/2010 θέσπισε την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» ως κρατικό δίκαιο (WWF, 2011).

Η παραγωγή για τη διαχείριση των αποβλήτων στην Ελλάδα αυξάνεται συνεχώς από το 2001, περίπου κατά 75.000 τόνους ετησίως ή σχεδόν 1,5% ετησίως έως το 2009. Η μεταγενέστερη αύξηση στο 2010 ήταν κάπως πιο μετριοπαθής και αυξήθηκε μόνο κατά 21.000 τόνους. Παρά την οικονομική ύφεση και την επακόλουθη χρηματοπιστωτική κρίση στην Ελλάδα, το επίπεδο διαχείρισης αποβλήτων συνεχίζει να αυξάνεται.
Η Ελλάδα σύμφωνα με πρόσφατα στατιστικά δεδομένα της Ευρωπαϊκής Ένωσης καταλαμβάνει την ένατη θέση αναφορικά με τη δημιουργία αποβλήτων, παρουσιάζοντας μερική μείωση στα δεδομένα του 2016 συγκριτικά με το 2010. Λαμβάνοντας υπόψη στατιστικά δεδομένα της Eurostat φαίνεται πως υπάρχει μια αργή αλλά σταδιακή αύξηση καθ’ όλη τη διάρκεια των ετών από 416 kg κατά κεφαλήν το 2001 σε 457 kg κατά κεφαλή το 2010. Τα στοιχεία για το έτος 2010 είναι μια εκτίμηση της Eurostat που διατηρεί την ίδια αξία με εκείνη του 2009, γεγονός που υποδηλώνει μια τάση σταθεροποίησης στη διαχείριση των αποβλήτων στην Ελλάδα.
Γενικά, η ανακύκλωση αυξήθηκε στην Ελλάδα κατά τη δεκαετία μεταξύ 2001 και 2010. Η αύξηση αυτή, ωστόσο, δεν ήταν ομαλή, καθώς η μέτρια αύξηση ακολούθησε έντονη αύξηση μεταξύ του 2006 και 2007, ενώ τα ποσοστά ανακύκλωσης φαίνεται να έχουν σταθεροποιηθεί. Η κομποστοποίηση φαίνεται να διαδραματίζει μικρό ρόλο στην Ελλάδα με όχι περισσότερο από το 2% των λιπασμάτων. Στην πραγματικότητα, δεν αναφέρθηκε κομποστοποίηση το 2003 και το 2004. Τόσο η κομποστοποίηση (σε μικρότερο βαθμό), όσο και η ανακύκλωση ενισχύθηκαν μετά την ίδρυση και λειτουργία δύο μεγάλων εργοστασίων σε δύο περιοχές της Ελλάδας το 2005-2006.

Φυσικά υπάρχουν διαφορετικές κατηγορίες αστικών στερεών αποβλήτων όπως είναι οικιακά, βιομηχανικά, εμπορικά, αστικές δραστηριότητες, δραστηριότητες κατασκευής, εγκαταστάσεις επεξεργασίας νερού και υγρών αποβλήτων. Η σύνθεση ανακύκλωσης στην Ελλάδα αποτελείται από διάλυση αποβλήτων (47%), ανακύκλωση χαρτιού (20%), ανακύκλωση πλαστικού (8,50%), ανακύκλωση μετάλλου (4.50%), ανακύκλωση γυαλιού (4,50%), άλλο (11,50%).

Παρ’ όλα αυτά, είναι σημαντικό για να γίνεται σωστά η ανακύκλωση των προϊόντων, να είναι κατανοητό ποιες συσκευασίες ανακυκλώνονται από κάθε κάδο ξεχωριστά.

Επεξήγηση Συμβόλων Ανακύκλωσης

(Ελληνικός Οργανισμός Ανακύκλωσης © 2020)
(Ελληνικός Οργανισμός Ανακύκλωσης © 2020)

Στη συνέχεια, ως επικίνδυνα απόβλητα, σχετικά με την ανακύκλωση, μπορούν να οριστούν τα απορρίμματα πετρελαίου και υγρών καυσίμων με 42%, τα προϊόντα που πλέον βρίσκονται εκτός λειτουργίας με 14,5% και τέλος τα απόβλητα από θερμικές διεργασίες, ιδιαίτερα από χάλυβα και αλουμίνιο. Όλα τα παραπάνω παρατηρούνται στην Αττική, τη Κεντρική Μακεδονία, τη Στερεά Ελλάδα, τη Θεσσαλία και τέλος σε μεγαλύτερο βαθμό στη Δυτική Ελλάδα.

Για τη καλύτερη δυνατή επίτευξη ανακύκλωσης των ειδών με βάση τους κανονισμούς και τις οδηγίες που προβλέπει η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ελλάδα πρέπει να προωθεί τη διαδικασία της ανακύκλωσης σε μεγάλο βαθμό. Ο Ελληνικός Οργανισμός Ανακύκλωσης είναι υπεύθυνος για την εφαρμογή και τήρηση των κανονισμών της Ε.Ε. αναφορικά με την ανακύκλωση. Εν συνεχεία, κάθε δήμος ξεχωριστά είναι υπεύθυνος για την ανακύκλωση χαρτιού, πλαστικού, γυαλιού, μετάλλου, αλουμινίων και οργανικών προϊόντων. Το κράτος με τη σειρά του έχει την ευθύνη ανακύκλωσης μπαταριών, ενώ τέλος η ανακύκλωση παλιών οχημάτων και ηλεκτρονικών συσκευών βρίσκονται υπό την αιγίδα ιδιωτικών εταιριών.

Αξίζει ωστόσο να αναφερθεί πως η Ελλάδα βρίσκεται μεταξύ 14 κρατών μελών της Ε.Ε. που κινδυνεύουν να χάσουν τον στόχο της ανακύκλωσης του 2020 κατά 50%, σύμφωνα με έκθεση που είχε δημοσιευτεί το 2018 από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, επικεντρώνοντας στο πόσο καλά εφαρμόζονται οι κανονισμοί της Ε.Ε. για τα απόβλητα σε ολόκληρη την Ευρώπη. Ενώ τον Νοέμβριο του 2019, η Ελλάδα και η Μάλτα κατατάσσονταν στις τελευταίες θέσεις μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά τη διαχείριση αποβλήτων και την ανακύκλωση, σύμφωνα με στοιχεία του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις των εμπειρογνωμόνων της βιομηχανίας, το 80% των σκουπιδιών πηγαίνει στους χώρους υγειονομικής ταφής, ενώ μόνο το 20% των ανακυκλώσιμων υλικών πρόκειται να ανακυκλωθούν. Τα στοιχεία αυτά είναι πολύ μακριά από το στόχο της ανακύκλωσης του 50% των αστικών αποβλήτων έως το 2020 που είχε θέσει η Ε.Ε. Η Ελλάδα έχει λάβει πενταετή παράταση (μέχρι το 2025) για την επίτευξη αυτού του στόχου. Σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες της βιομηχανίας, θα πρέπει να πραγματοποιηθεί συνολική επένδυση ύψους 2,5 δισ. ευρώ για να αλλάξει η ζοφερή κατάσταση διαχείρισης των αποβλήτων στη χώρα.

Γίνεται αντιληπτό λοιπόν, πως η Ελλάδα έχει πολύ δρόμο να διανύσει ακόμα, ώστε να φτάσει τα πρότυπα και τους κανονισμούς που ορίζει η Ε.Ε. για τη διαχείριση αποβλήτων και την ανακύκλωση.

Πηγές: Ελληνικός Οργανισμός Ανακύκλωσης, greeklawdigest.gr, see-industry.com

Did you Eco-know? Πυρκαγιές στην Αυστραλία

Οι πυρκαγιές της Αυστραλίας του καλοκαιριού του 2019, έχουν καταστρέψει περισσότερο από το ένα πέμπτο των δασών της χώρας, καθιστώντας τις φλόγες “παγκοσμίως άνευ προηγουμένου” μετά από μια χρόνια ξηρασίας που συνδέεται με την κλιματική αλλαγή, δήλωσαν οι ερευνητές.

Οι επιστήμονες του κλίματος εξετάζουν επί του παρόντος στοιχεία από την καταστροφή, η οποία κατέστρεψε τα δάση της νοτιοανατολικής Αυστραλίας, για να καθορίσουν σε ποιους παράγοντες μπορούν να αποδοθούν οι αυξανόμενες θερμοκρασίες.

Σε μια ειδική έκδοση του περιοδικού Nature Climate Change, Αυστραλοί ερευνητές εξέτασαν διάφορες άλλες πτυχές των πυρκαγιών, συμπεριλαμβανομένων των ερευνών για την έκτασή τους και πιθανές αιτίες.
Μια μελέτη έδειξε ότι από το Σεπτέμβριο του 2019 έως τον Ιανουάριο του 2020 κάηκαν 5.8 εκατομμύρια εκτάρια πλατύφυλλων δασών στη Νέα Νότια Ουαλία και τη Βικτώρια. Αυτό αντιπροσωπεύει περίπου το 21% της δασικής έκτασης του έθνους, καθιστώντας την περίοδο της πυρκαγιάς την πιο καταστροφική.

“Μέσα στην άνοιξη του 2019 συνειδητοποιήσαμε ότι ένα πολύ μεγάλο μέρος του ανατολικού αυστραλιανού δάσους θα μπορούσε να καεί σε αυτή την ενιαία εποχή”, δήλωσε ο Matthias Boer, από το Ινστιτούτο Hawkesbury για το Περιβάλλον στο Πανεπιστήμιο του Western Sydney Penrith.

Ο Boer δήλωσε ότι η μελέτη του σχεδόν σίγουρα υποτιμά την έκταση της απώλειας δασών, καθώς το νησιωτικό κράτος της Τασμανίας δεν περιλαμβάνεται στα δεδομένα.

Η μέση ετήσια απώλεια δασών της Αυστραλίας στις πυρκαγιές είναι κατά κανόνα αρκετά κάτω από το 2%.

Οι ξηρασίες με τη σειρά τους, δημιουργούν περισσότερα καύσιμα για πυρκαγιές και δυσκολεύουν τα δάση να ανακάμψουν μετά από κάθε φωτιά.

Ο Andrew King, από το Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης, και οι συνάδελφοί του, εξέτασαν ένα φαινόμενο γνωστό ως Δίπολο του Ινδικού Ωκεανού (IOD), το οποίο έχει άμεση επίδραση στα επίπεδα βροχοπτώσεων στην Αυστραλία και αλλού.

Από το 2017, μεγάλο μέρος της Αυστραλίας γνώρισε εκτεταμένη ξηρασία, κάτι που η έρευνα απέδωσε στις θερμότερες θερμοκρασίες από την κανονική επιφάνεια της θάλασσας στον Ανατολικό Ινδικό Ωκεανό με πιο δροσερά νερά στη Δύση.

Αυτά τα γεγονότα τείνουν να αλλάζουν τα καιρικά πρότυπα και συνήθως προκαλούν μεγαλύτερη βροχόπτωση στη νοτιοανατολική Αυστραλία και καθίστανται λιγότερο συχνά, καθώς οι παγκόσμιες θερμοκρασίες στη θάλασσα είναι ζεστές.

Ο Boer είπε “ότι η αλλαγή του κλίματος δεν είναι παρά βέβαιο ότι θα καταστήσει την Αυστραλία πιο επιρρεπή σε πυρκαγιές” και παρότρυνε την κυβέρνηση να ενισχύσει τα μέτρα ετοιμότητας για πυρκαγιά και να λάβει επειγόντως και αποτελεσματικά μέτρα για την αλλαγή του κλίματος.

Πηγές: sciencealert.com, phys.org

Αυστραλία: Μια απόλυτη επίγεια κόλαση

Αυστραλία: Μια απόλυτη επίγεια κόλαση

Οι φωτιές που καίουν διάσπαρτα την Αυστραλία από τις αρχές Αυγούστου, είναι ανεξέλεγκτες τον τελευταίο μήνα. Η συνολική καταστροφή που έχουν αφήσει στο πέρασμά τους υπολογίζεται κατά προσέγγιση στις εξήντα χιλιάδες τετρ. χιλιόμετρα συνολικής έκτασης γης. Πάνω από μισό δισεκατομμύριο ζώα έχουν εξαφανιστεί από την πύρινη λαίλαπα. Την ίδια στιγμή, ανυπολόγιστος είναι ο αριθμός των υλικών καθώς και φυσικών καταστροφών σε χωριά και πόλεις. Η ήπειρος μετρά ήδη περισσότερους από είκοσι νεκρούς και αρκετούς αγνοούμενους.

5/12/19-5/01/20: Η Αυστραλία μετατρέπεται στην απόλυτη επίγεια κόλαση

Οι επιπτώσεις όμως δεν σταματούν εκεί. Υπολογίζονται ότι περίπου 300 εκατομμύρια τόνοι διοξειδίου του άνθρακα έχουν απελευθερωθεί στην ατμόσφαιρα από την αρχή της θερινής περιόδου. Ακόμη, η δημιουργία του τοξικού νέφους που εξαπλώνεται συνεχώς από την πηγή των εκπομπών στις γειτονικές περιοχές της Ταζμανίας και της Νέας Ζηλανδίας μέχρι και σ’ ένα κομμάτι της Βόρειας Αμερικής αποτελεί σοβαρή αιτία ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Ως αποτέλεσμα επιβαρύνει την υγεία ανθρώπων που έχουν αναπνευστικά προβλήματα.

Δυστυχώς, ο ζεστός, ο ξηρός καιρός σε συνδυασμό με τους δυνατούς ανέμους και τις εκτεταμένες περιόδους ξηρασίας συνιστούν πρόσφορο έδαφος ώστε να εξαπλωθεί με αλματώδη ρυθμό η πυρκαγιά. Και ας μην ξεχνάμε πως η θερινή περίοδος για την Αυστραλία, βρίσκεται μόλις στην αρχή της. Ας δούμε όμως ποιο είναι το αποτέλεσμα μέχρι αυτή τη στιγμή ου γράφεται το παρόν άρθρο…Δείτε την παρακάτω εικόνα.

Αυστραλία: Μια απόλυτη επίγεια κόλαση

Σημαντική σημείωση: Το παραπάνω γράφημα δεν αποτελεί πραγματική φωτογραφία, αλλά 3D αναπαράσταση. Ωστόσο ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, δηλαδή στις πυρκαγιές το προαναφερόμενο διάστημα. Οι πληροφορίες έχουν συγκεντρωθεί από τη βάση δεδομένων της NASA.

Κλείνοντας, αν σας ενδιαφέρει να μάθετε περισσότερα μπορείτε να δείτε και εδώ οπτικό υλικό, γραφήματα, εικόνες, αναλυτικούς χάρτες και πληροφορίες. Πρόκειται για έναν πλήρη και εκτενή απολογισμό όλων όσων έλαβαν χώρα κατά τους θερινούς μήνες του προηγούμενου έτους με τις πυρκαγιές που έπληξαν την Αυστραλία.

Πηγές: BBC.com, cnn.com, nytimes.com, anthonyhearseyart.com